Creatieve verbindingen in Mechelen: project “tête à tête”.

Simon Lingier, student 2Ba, vertelt over het project “tête-à-tête”.

In de laatste week van februari ging ik samen met de studenten van het tweede jaar fotografie aan Narafi foto naar Mechelen, met een hele lading fotomateriaal om het werk van de studenten van Thomas More OHO Interieurvormgeving vast te leggen.

We werkten in groepjes van drie om de tafels te fotograferen en het concept ervan proberen te verbeelden. Sommige tafels konden worden gedragen, terwijl andere, met een gewicht tot wel 50-60 kilogram, met hulp van gastdocenten naar verschillende locaties in Mechelen werden vervoerd. Als student mochten we zelf de locaties kiezen.

Onze tafel moesten we met een karretje verplaatsen, samen met al ander materiaal en zelfs een ladder, om ons oorspronkelijke idee te realiseren. Uiteindelijk veranderden we drie keer van idee en moesten we al ons materiaal meerdere keren verplaatsen.

(lees verder onder de foto).

Het kostte veel moeite, maar uiteindelijk vonden we een prachtige locatie onderaan een parkeergarage in de buurt van het station. Niet alles aan die locatie was echter positief; het was koud, donker en er was geen toilet in de buurt. We hebben flink doorgezet, maar waren uiteindelijk erg tevreden met het resultaat.

Het was opwindend om de technieken die we in de lessen hadden geleerd nu echt toe te passen. Ter plaatse hadden we genoeg materiaal tot onze beschikking: 3 statieven, een ranger met twee lampen, lichtboxen, reflectieschermen, laptops en zelfs drie verschillende camera’s.

(lees verder onder de foto).

Het resultaat was een reeks van drie mooie, samenhangende beelden. Hoewel elk lid van ons groepje verantwoordelijk was voor één van de beelden, werkten we uiteindelijk samen aan elk beeld en stonden we na afloop elk apart in voor de nabewerking.

Ik zal er niet omheen draaien; het was een zware dag. Honger, kou en vermoeidheid maakten het moeilijk om constant gefocust te blijven. Maar achteraf gezien ben ik blij dat ik dit heb meegemaakt en op deze manier de realiteit van het zijn van een fotograaf heb ervaren.

Na het weekend was ik weer volledig uitgerust en bleven alleen de mooie beelden en ervaring over.