Sommige mensen volgen een recht pad richting hun passie. Voor mij begon fotografie met een omweg.

Ik ben Yona Bekaert-Keraval, student fotografie aan Narafi in Brussel. Oorspronkelijk stond fotografie niet eens op mijn radar. Mijn eerste keuze, een andere kunstopleiding, wees me af, en ik moest op korte tijd een nieuw plan bedenken. Omdat ik al twee jaar audiovisuele vorming had gevolgd aan Sint-Lukas Kunsthummaniora Brussel, leek fotografie een tijdelijke oplossing: één jaar, dacht ik, en dan proberen binnen te geraken bij die andere richting. Maar Narafi verraste me. Het onderwijs, de ruimte voor persoonlijke ontwikkeling, de ontmoetingen, de vrijheid... Ik ontdekte een nieuwe taal die perfect bij me paste. Beeld als poëzie. Stilte als stem. Wat begon als een plan B, werd mijn pad. Vandaag zie ik mezelf niet meer anders dan als kunstenaar in beeld.

Mijn werk is vaak metaforisch, symbolisch en geladen. Ik ben gefascineerd door contrasten: tussen schoonheid en pijn, tussen vorm en betekenis. In de studio maakte ik bijvoorbeeld een stillevenreeks rond het thema stilte, maar dan de opgelegde stilte van vrouwen, onder druk van patriarchale verwachtingen. Ik gebruikte granaatappels, parels, gestileerde composities om die spanning tastbaar te maken. Hoe iets esthetisch perfect kan lijken, terwijl de onderliggende realiteit wringt. Voor mij is dat fotografie, het onuitspreekbare zichtbaar maken.

Wat me drijft is kunst. Niet de commerciële wereld, maar het persoonlijke, onderzoekende en grensverleggende. Ik wil verder evolueren richting tentoonstellingen, artistieke publicaties, misschien zelfs multidisciplinaire installaties. Ik droom ervan om beelden te maken die niet alleen 'mooi' zijn, maar die blijven nazinderen. Beelden die vragen oproepen, verhalen fluisteren, iets in beweging zetten.

Op mijn website vind je een selectie van mijn werk, van studio-opstellingen tot meer abstracte, vrije reeksen. Elk beeld is een poging om het onzichtbare tastbaar te maken. En wie weet, misschien krijg jij er ook zin van om zelf in beeld te gaan denken.

Welkom in mijn wereld van symbolen, stilte en verzet.

Vorige
Vorige

Fotografie studeren: zin en onzin van het diploma en de opleiding tot fotograaf.

Volgende
Volgende

In the picture: Reportageweek 2024